13   Tenslotte nodigt het evangelie ons uit om niet bij de woorden Iets (1), Schepper (2) en Here God (3) te blijven staan. We mogen geloven in een God die als een Vader van zijn mensenkinderen houdt ondanks alles, waar wij ons voor schamen of slecht over voelen. In Jezus zijn Zoon heeft Hij door alle dagen naar mensen om te zien. Op het laatst sterft hij tussen twee moordenaars aan een kruis. Jezus heeft God’s liefde onweerstaanbaar gemaakt. Door hem neemt God ons voor Zich in: Hij dringt Zijn liefde niet op; Hij wacht op ons tot wij ons gewonnen geven. Dwz dat we voor Hem een opening bieden om zijn Geest van geloof, hoop en liefde in ons te laten wonen: Zijn licht, Zijn vrede in je hart, ziel, verstand en kracht. Zo raak je als mens betrokken bij Gods innerlijk leven. Je laat je ahw meenemen door de stroom van liefde die Hijzelf is, waaruit alles is voortgekomen, die alles draagt en waarnaartoe alles onderweg is. God is een eenheid van Vader, Zoon en Geest. Dat is het geheim van de werkelijkheid dat nu openbaar is geworden. 

Wie of wat God in en op zichzelf is, valt niet te zeggen. Wij kunnen Hem niet aan een onderzoek onderwerpen zoals we dat met de dingen om ons heen wel kunnen. Wij kennen God alleen vanuit zijn omgang met mensen.

Over God op zich, buiten ons denken en onze ervaring om, is niets bekend. Daarover kunnen we niet anders dan zwijgen. Als we toch iets over God zeggen, is het altijd vanuit een gedachte of een ervaring die wij hebben opgedaan. We zeggen indirect altijd ook iets over onszelf als we over God nadenken, spreken of tot hem bidden. Dat vind je terug bij de namen die we voor God hebben.