5     Door honger, dorst, armoede, koude, ziekte, pijn, schaamte, schuld, eenzaamheid, verdriet, noodlot, gevaar, ongelukken, geweld, verdrukking, verwoesting en dood gaat het in Israël en bij de goijiem mis, tot op vandaag. Als mensen voelen we ons nu eenmaal bedreigd door die vele vormen van niet-zijn. We durven niet argeloos te leven en vertrouwend er te zijn. Bezorgd zoeken we een houvast in dingen om te hebben en/of in weg te vluchten: geld, goederen, diploma's, ideologie, religie, werk, wetenschap, techniek, prestaties, vertier en vermaak, verdovende middelen, status enz. Die dingen kunnen niet het houvast bieden dat we zoeken, maar worden bij gebrek aan beter wel zo belangrijk, dat ze uitgroeien tot goden en machten. Daardoor zijn we niet meer de mensen die we in aanleg zijn - Gods beeld en gelijkenis - maar weerspiegelen we onze goden in denken, voelen, willen en doen. We leven niet in vertrouwen, maar uit angst. Ipv zelf-gave is er ik-zucht. We zijn van onszelf, van God, van de mensen om ons heen en van de natuur vervreemd geraakt. Daardoor roepen we boven op het natuurlijke onheil nog meer ellende over ons af