Laten we opmerkzaam blijven en elkaar ertoe aansporen lief te hebben en goed te doen, en in plaats van weg te blijven van onze samenkomsten, zoals sommigen doen, elkaar juist bemoedigen, en dat des te meer naarmate u de dag van zijn komst ziet naderen. (Hebr 10: 24-25)

Door de coronacrisis konden we nu al meer dan een jaar niet naar de kerk gaan zoals we wilden. In allerijl werd het mogelijk gemaakt de diensten thuis te volgen. En toen de vrijwilligers die er mee werken moesten, er wat meer handigheid in kregen, begon het er professioneel uit te zien. Hulde! Het is wat mij betreft ondenkbaar dat we na de coronatijd zouden stoppen met het online uitzenden van de diensten. Het zou zelfs een goede zaak zijn als we van week tot week een extra online dienst verzorgen helemaal gericht op die mensen die het toch al niet gewoon waren op zondag naar de kerk te gaan. Misschien kunnen we hen boeien met een korte overdenking, filmpjes en moderne muziek en de mogelijkheid om daarop via hun mobieltje op te reageren.

Toch hoop ik vooral dat de kerkdiensten straks weer goed bezocht zullen worden. Niet alleen omdat er dan weer wat interactie kan zijn met de kerkgangers. Dat is mij veel liever dan praten in een lege ruimte met een camera in de verte. Als ik dat had willen doen, zou ik wel voor nieuwslezer doorgeleerd hebben.

Maar meer nog hoop ik op volle kerken omdat we dat als gelovigen zo nodig hebben. Want aan kerkdiensten thuis kleeft ook een gevaar: dat we geen deelnemers zijn aan de dienst, maar toeschouwers van een al dan niet boeiend programma.
Vergelijk het met voetballers. Die konden door corona lange tijd niet het veld op. Ze moesten zich behelpen met studio sport. Beter dan niets, maar het haalt niet bij met je elftal erop uit, een wedstrijd spelen, de kantine en de sterke verhalen. Stel je voor dat die voetballers nu zouden zeggen: ‘ ik blijf voortaan thuis, ik beleef mijn sport voor de buis’. Dat is niet erg gezond: ze raken nooit eens buiten adem. En als ze het allemaal zouden doen, zou er zelfs geen wedstrijd zijn om uit te zenden…

Zo is het ook met de kerkdiensten. Je kunt ze op de tv volgen. En als je wat mankeert dan kan het helaas vaak niet anders. Maar het blijft behelpen. Elkaar ontmoeten, je buren in de bank groeten, samen God de lof toezingen, samen bidden voor de nood van de wereld, samen ademloos luisteren naar de verhalen van Jezus, samen de zegen ontvangen, dat is het echte. Door mee te doen raak je weer opgeladen in je geloof. Waar twee of drie in mijn naam samenzijn, daar ben Ik in hun midden, zei Jezus. Prof van Ruler schreef een boekje met 21 redenen om naar de kerk te gaan: van “een kans de bekering op te lopen” tot “om de verlossing van de wereld te vieren”.

Waar je toeschouwer bent word je, als je niet oppast beoordelaar. Iemand die iets vindt van de uitzending, van de gemeentezang, van de dominee en zijn preek. Natuurlijk mogen er commentatoren zijn. Bij voetbal heb je ze ook. Maar voetballen is heel wat anders. En kerk-zijn ook. Geloven is meer dan een bepaalde opvatting hebben. Het is samen komen om te vieren en verrijkt aan een nieuwe week beginnen.

Kerkbode juni-juli 2021