Rom 8: 31-39 Rom 8: 31-39

Wat kan ons schaden
wat van U scheiden,
liefde die ons hebt liefgehad?

(Lied 675: 2)


A groet

Er zijn maar weinig teksten uit de bijbel zo bekend als deze:

Niets kan ons scheiden van de liefde van God.

We lezen die woorden bij een ziekbed

als pijn en moeite en zorgen alles overheersen:

Niets kan ons scheiden van de liefde van God.

Zijn liefde gaat ook nu naar ons uit.

Zo bemoedigend.

 

We lezen die woorden als iemand sterven gaat:

dan lijkt de dood het een en al

En toch: Niets kan ons scheiden van de liefde van God.

Jij die sterven gaat

Wij die achterblijven

God zal er zijn voor jou daar in de dood

Hij zal er voor ons zijn hier in het leven

 

Zo zijn die woorden van meet af aan bedoeld geweest:

om toegepast te worden op mensen in moeilijke situaties

om te bemoedigen, om te versterken, om te troosten.

Ze komen van Paulus.

Hij overwintert dan in Korinthe.

Het is het jaar 56 of 57, Nero is dan Keizer in Rome.

Als God voor ons is, wie zal tegen ons zijn?

De keizer is tegen de christenen

En wie ons aanklagen? De keizer klaagt ze aan

Wie zal ons veroordelen? De keizer doet het

En ze worden niet gespaard

Christenen moeten de stad verlaten

En over een paar jaar zullen ze de schuld krijgen

van de brand die een deel van Rome in de as legt

Dan zullen ze zelfs sterven als martelaren in de arena.

Een vreselijke tijd.

 

Voor hen deze woorden:

ellende, vervolging, gevaar of het zwaard?

Niets kan ons scheiden van de liefde van God!

 

Misschien denk je even:

Een dooddoener. Een zoethoudertje.

Paulus heeft gemakkelijk praten.

 

Tot je bedenkt: Paulus, wacht even...

hoe vaak is die zelf niet vervolgd voor rechtbanken gesleept

afgeranseld met de zweep, gevangen gezet.

Als hij het zegt, is het niet goedkoop, niet een dooddoener.

Hij geeft door wat hem op de been hield

Waar hij de kracht vond elke keer dat hij

lijden moest vanwege het evangelie.

 

En vast heeft hij het ook zo beleefd:

Dat het inderdaad zo is, dat het uitkomt

liefde van God die je draagt en sterk maakt.

Daarom geeft hij dat door aan de christenen in Rome

over de eeuwen heen aan u en mij vandaag:

Niets kan ons scheiden van de liefde van God.





B      Hoe bekend ook deze woorden

het is nog maar de vraag

of we wel beseffen hoe bijzonder dat eigenlijk is

dat God zo eindeloos veel van ons houdt.

 

Dat drong pas goed tot mij door

toen iemand me vroeg:

kan God nog wel van deze wereld houden?

Hoe zo?

En hij vertelde van Oekraine

ziekenhuizen, scholen, woonwijken verwoest

al dat geweld, al dat bloedvergieten

En hij vertelde van Jemen

kinderen die sterven van de honger

vluchtelingen in kampen, uitzichtloos.

De wereld niet tot vrede in staat.

Kan God nog wel van deze wereld houden?....

 

Je kunt ook naar jezelf kijken:

Naar wat er niet klopt in je eigen leven:

karakterfouten: onverschilligheid, geldingsdrang, drift

te veel drank, verkeerde programma's, vooroordelen

Je weet dat het niet goed is

Je neemt het je keer op keer voor:

nu doe ik het beter.

Maar je zit jezelf in de weg. Het lukt niet.

Telkens komt mijn ik-zucht naar voren.

Wil God nog wel met mensen, met mij verder?

 

Of misschien moesten we maar gewoon naar Jezus kijken:

Wat een zorg voor zieken en verlamden

Wat een liefde voor mensen die met de nek werden aangekeken

En wat knapten ze er van op als hij met hen sprak

en het brood met hen deelde...

het koninkrijk der hemelen leek wel aan te breken.

Maar hij mocht er niet zijn

De beste van allen werd uit de weg geruimd.

En het was niet alleen de elite die daar achter zat

Niet alleen Kajafas en Pilatus

Heel het volk riep: weg met hem.

Zelfs zijn discipelen lieten hem in de steek.

Is dat niet ons failliet?

Kan God nog wel van de wereld houden?

 

Zou Hij niet al lang bij zichzelf gezegd hebben:

ze willen gewoon niet anders

ik trek m'n handen ervan af.

God is voor ons, schreef Paulus,

wie zal aanklagen, wie zal veroordelen?

Maar ligt het niet veel meer voor de hand

dat God net als de keizer in Rome

tegen ons is, en aanklaagt en veroordeelt en in de steek laat?

Wil God nog wel met de mensen verder?





C       Toch schrijft Paulus niet:

de toorn van God is onafwendbaar

maar: niets kan ons scheiden van de liefde van God

Dat is tegen alle verwachting in.

Hoe verzint hij het!

Waar haalt hij het vandaan!

 

Nou, dat staat er bij: Hij heeft het van Jezus:

Hij, zo vol van geloof; zo leeg van angst

zo vol van hoop; zo leeg van wanhoop

zo vol van liefde; zo leeg van ikzucht

een mens vol van God, sprekend zijn Vader,   Gods Zoon.

 

Wij vragen ons af:

kan God wel van deze wereld houden

wil hij nog met ons verder?

Paulus :in Jezus is God gekomen naar onze wereld,

om mens met ons te zijn.

Dat vieren we jaar in jaar uit met Kerst.

 

En Paulus weet wat daarna gebeurd is:

goede vrijdag en pasen

Hij heeft zich voor ons gegeven
!

Dat is de verbijsterende ontdekking van Paulus

Wat wij logisch vinden

dat God niet meer van de wereld houdt

en met mensen niet verder kan

en zijn handen van ons aftrekt

Dat gebeurt niet...

God houdt het voor zichzelf

zijn boosheid om deze wereld vangt hij op in zichzelf

zijn woede om wat wij van ons leven maken

leeft hij niet uit op ons...hij vangt die op in zichzelf.

 

Vast is u wel eens wat ergs aangedaan

Dan ben je zwaar teleurgesteld, en woedend ook.

Daar kun je aan toegeven, wraak nemen:

niet meer met hem of haar verder gaan.

Maar wat als je toch ook om hem of haar geeft?

Als je hoopt dat je het samen weer goed kunt hebben?

Dan moet je al je frustratie en boosheid inslikken

Niet uitleven, maar voor jezelf houden.

Dat kost moeite, dat doet zeer.

 

Als Jezus sterft aan het kruis

laat dat iets zien van God

die zijn toorn niet uitleeft op ons

maar opvangt in zichzelf (in Jezus)

om toch maar met ons in liefde verder te kunnen.

voor hem een oordeel, voor ons een vrijspraak

voor hem een vloek, voor ons een zegen

voor hem de dood, voor ons het leven

Hij werd door God verlaten...

opdat wij nimmer door God verlaten zouden worden






D      Het is om deze dingen

dat Paulus zo stellig is:

God is voor ons, wie kan dan tegen ons zijn.


En wat vraag ik dan

of God wel van de wereld kan houden?

Hij doet het!

Hij doet het niet omdat de wereld zo geweldig is

en al zo vooruit gekomen is met vrede en gerechtigheid

en al op het koninkrijk der hemelen begint te lijken.

Hij doet het omdat Hij zo geweldig is.

Hij wil gewoon niet zonder de wereld zijn.

 

En wat vraag ik dan

wil God wel met de mensen verder?

Hij doet het!

Hij doet het niet omdat ik met m'n goede voornemens

al zo op Jezus zelf begin te lijken

Hij doet het omdat Hij overloopt van liefde.

Hij wil gewoon niet zonder mensen zijn.

 

En als ik op een dag schrik van mezelf

en last krijg van m'n geweten

en me schaam voor m'n karakterfouten

m'n slechte gewoontes, m'n ikzucht?

Dan moet ik me daar niet door laten

aanklagen en veroordelen!

Dan mag ik aan Jezus denken:

gestorven voor onze zonden

ten derde opgewekt uit de doden

opgevaren ten hemel

zittende aan Gods rechterhand.

Hij pleit voor ons, zegt Paulus.

Een beeldende manier manier om te zeggen

dat Jezus ahw onze advocaat is

die het bij God voor ons opneemt tegen God.

God zelf beschermt me tegen God...

Kom daar maar eens tussen!

 

Niets kan ons scheiden van de liefde van God

En ja, natuurlijk zit ik er wel eens over in

waarom ik die liefde niet veel meer voel

waarom ik niet veel vuriger geloof

waarom ik niet veel blijer en geruster ben.

Dat zijn lastige zorgen...duivelse verzoekingen

Maar ook dan moet ik weten:

Niet mijn beleving brengt me er!

Tenslotte is het God die mij vast houdt

In zijn liefde weet ik mij geborgen

Wees daar maar gerust op

als er zorgen en verdriet alles overheersen

of als je pijn hebt of doodmoe bent

Als jij God niet vast kunt houden...

Hijhoudt jouw wel vast.






E      Niets kan je scheiden van de liefde van God.

In het verborgene klopt een hart voor jouw!

Als dat toch eens waar is!

Als je dat toch eens zou beginnen te geloven.

Je zou er een ander mens van worden:

geloof, hoop en liefde zouden wortel schieten

en opkomen

en tot bloei komen

en vrucht dragen

Voortaan de Geest van Christus die de toon aan geeft

De Geest die tot offers inspireert

 

Zou het die Geest zijn die Oekraiense soldaten moedig maakt

als ooit David, toen hij het tegen Goliath opnam

Zo dapper dat ze hun leven op het spel zetten

voor hun families, vrienden, volk

Om het onrecht te keren...om de vrede te winnen.

Wat komen er veel om:

Afgevoerd als schapen voor de slacht ?    (Rom 8: 36)

Meer dan overwinnaars!
 

 

Zo'n strijd is hier gelukkig niet nodig

Onze offers zijn kleiner

we delen ons brood

we zien om naar wie treuren en rouwen

als het moet gaan we een tweede mijl

als het moet vergeven we 1x, 2x, 7x, 70X

In de kracht van Gods liefde

zullen we het kwade door het goede overwinnen.

 

Natuurlijk doet dat zeer: je teleurstelling voor jezelf houden

je woede inslikken.

Maar dat is het waard.

En wat had je dan gedacht, toen je in Jezus ging geloven

en een kruisdrager als voorbeeld nam?

 


In de ogen van buitenstaanders

lijken we een stelletje slappelingen, loozers.

Verliezers, net als die vervolgde christenen in Rome

Toch zijn wij overwinnaars.

 

Ja zelfs meer dan overwinnaars, schrijft Paulus

Want kampioenen moeten elke toernooi weer zichzelf bewijzen.

En op een dag verliezen ze, en is een ander kampioen.

Zo niet met ons.

Christenen horen bij Jezus

en Hij is erdoor, door lijden en dood en graf

De overwinning staat vast.

Zijn koninkrijk van leven en vrede en geluk komt.

Niets kan ons scheiden van de liefde van God.

 

AMEN

terug