Ps 90 Ps 90 overdenking voor de oudejaarsavond Inleiding: Ps 90: 12 Het is de tijd van de jaaroverzichten op tv en in de krant van jaarboeken die afgesloten worden De tijd van een nieuwe kalender en agenda We schrijven er weer een jaar bij. Opvallend is dat de Bijbel eerder van dagen spreekt niet van jaren. In jaren rekenen, dat is als het om mensen gaat, een maatje te groot. Ook al wordt iemand oud, dan nog heet het: de DAGEN van onze jaren, daarin zijn 70, misschien 80 jaren. het is wat naief om maar zo met hele jaren tegelijk te rekenen. We zijn mensen van de Dag. Alleen God is de eeuwige. Over Hem kun je in jaren rekenen. Maar dat is dan weer een maatje te klein. Duizend jaren zijn voor Hem niet meer dan een dag. Dat zijn geluiden die ons vreemd zijn geworden. We zijn levenslustige mensen. We willen presteren, genieten We zijn druk met van alles en nog wat. Dat het van de ene op de andere dag uit kan zijn dat wil er niet echt bij ons in. We rekenen in jaren. Deze avond willen we niet zomaar voortjakkeren van het ene jaar in het andere. Maar even stilstaan en onze dagen tellen Dat raadt de bijbel ons aan. Niet om trieste en weemoedige gevoelens op te roepen Of om voortaan met lood in de schoenen door het leven te gaan Maar: om er wijzer van te worden. Wijs in de zin van : dichter bij God. meer vertrouwd met de Eeuwige. Dat we inzicht ontvangen in de juiste verhoudingen tussen God en mens Wijsheid die je leven stempelt en vormt Wijsheid waarin je eens getroost sterven kunt. Die wijsheid, daar willen we in groeien vanavond. Lees Ps 90: 1-2 Je dagen tellen… een kind doet dat: nog 3 nachtjes slapen, dan ben ik jarig. Die 3 dagen zijn eigenlijk een hindernis. Was het maar zover. Iemand in de gevangenis telt ook z’n dagen: elke dag streept hij er eentje door tot de tijd erop zit. Niets te beleven…elke dag dezelfde sleur en routine Je kunt ook je dagen tellen, zoals een postzegelverzamelaar zijn postzegels telt: één voor één bekijkt hij ze en af toe houdt hij er eentje omhoog, tegen het licht Zo kijken wij naar al die dagen en halen een paar dagen naar voren. Om die eens extra goed te bekijken. Allereerst de fijne en goede, de gezegende dagen Dagen die spreken van de liefde van God. Misschien die keer dat je als nooit tevoren de zon zag op gaan indrukwekkend; een vuurrode bal boven een winters landschap en langzaam maar zeker verdween mist en nevel Of misschien die dag dat de dokter je zei: u bent weer helemaal beter en je voelde je zo gelukkig, zo bevoorrecht en dankbaar. Misschien was het wel toen je van zorgen en verdriet niet wist waar je het zoeken moest je hebt gebeden, gezocht, getwijfeld Maar toen op een morgen werd je wakker met nieuwe kracht levensmoed om wat onvermijdelijk geworden is moedig op te pakken als iets dat bij jouw, bij jouw leven hoort. Misschien denken we terug aan een extra feestelijke zondag in de kerk En misschien ben je wel gewoon heel blij met die gewone dingen met brood en thee, met een warm huis met kleding, gezondheid, werk met vrienden en familie en ga zo maar door al die gewone dingen die zoveel mensen moeten missen toch niet zo gewoon… dan tik je even tegen de pet: “dank U wel, Heer” Wie heeft niet zulke dagen in zijn verzameling zitten? Het zijn de dagen waarvan je zegt: God wat was U goed voor ons. Heer, Gij zijt ons een toevlucht geweest, van geslacht tot geslacht. Vandaag danken wij God daarvoor en we vertrouwen erop dat Hij ook in het nieuwe jaar ons zegenend nabij wil zijn. We zingen nu: Ps 90A: 1-2 Daarna lezen we Ps 90: 3-6 Als we onze dagen bekijken vinden we er ook verdrietige tussen: dagen dat we afscheid moesten nemen van iemand die ons lief was. En behalve dat het zeer doet en met verdriet en rouw vervult roept het ook vragen en verwarring op. Wij begrijpen niet waarom het zo is: Waarom zijn wij als het gras dat opschiet, bloeit, verwelkt en verdort Waarom heeft God ons zo gemaakt? We wisten altijd wel dat we stervelingen zijn uit stof genomen…om tot stof terug te keren Maar meestal leven we daar wat over heen. We verdringen het. Nu we onze dagen tellen, is niet langer mogelijk de dood te verdringen We beginnen de werkelijkheid te beseffen: voor mij houdt het ook een keer op. Zolang je dat niet ziet, wilt zien, leef je in illusies. Maar als je de ogen open gaan, zie je hoe kostbaar elke dag van je leven is. We zijn hier maar even. Dan kan in je hart de wijsheid komen om “bij de dag te leven”. Maak wat van je leven En dan bedoel ik niet in de eerste plaats: werk en carrière, rijkdom, de Amerikaanse droom Maar voor alles: maak er wat van met elkaar: je leven, je vriendschappen, je huwelijk, je kinderen En maak er wat van met God: zoek Hem en leef met Hem deel je leven met Hem Hij wil het adres zijn van alles wat je bezig houdt. Stel die dingen niet uit voor later Doe het nu. Want straks is het voorbij. En wat jammer als je in je leven niet aan het leven bent toegekomen Als je leven niet meer is dan een aaneenschakeling van gemiste kansen. Zingen: Ps 90A: 3 en 4 Daarna lezen Ps 90: 7 – 12 We tellen onze dagen Dan vinden we daar ook dagen bij waarvan je zegt: alles mislukt… mijn huwelijk zit helemaal klem mijn gezondheid dreigt het te begeven het klikt niet meer met de collega’s op m’n werk En God…het lijkt wel of hij niet naast maar tegenover mij staat. En soms is dat inderdaad zo. Dat God een tijdlang voor je gevoel een vijand is. Omdat … zoals je met je partner, je kinderen omgaat … Hij je niet zegenen kan Omdat … zoals jij roofbouw op jezelf pleegt … Hij daar zijn handen niet zegenend boven kan houden Omdat … zoals jij met je ellebogen … daar kan Hij niet in meegaan. In de woorden van Mozes: wij komen om door uw toorn door uw woede bezwijken wij. En dan hoeven we niet te denken aan bliksems uit de hemel maar heel concreet aan de ellende die wij over onszelf afroepen door onze verkeerde manier van leven het gaat om onze zonden. Zo kunnen we ook in het groot naar onze samenleving kijken: grote zorgen om het milieu zovelen die letterlijk in de kou zitten op de voedselbank zijn aangewezen Moet dat alles ons misschien te denken geven? Klinkt er ook een boodschap in door? een oordeel van God? Hij neemt het niet als we zijn aarde zonder eerbied en liefde bewonen overal handel van maken het liefst 7 dagen per week de klok rond. En het kan toch niet zo zijn dat velen te kort komen en anderen geen centje pijn hebben? Waren we niet als bedoeld om Gods liefde en zorg zichtbaar te maken door naar elkaar om te zien? Wanneer we vandaag onze dagen tellen en we ook de nodige ellende tegenkomen is het goed om onszelf af te vragen: zou het kunnen zijn, dat er in mijn leven iets grondig verkeerd zit? Dat is een goede vraag. Daarmee komt wijsheid in ons hart. Vrees voor God, respect en eerbied voor zijn bedoelingen met het leven. Dan komt ons leven nieuw en rijper uit de ellende te voorschijn. God veegt ons maar niet zo van tafel. Bij Hem is vergeving. Wij mogen leren van onze fouten. Zingen: Ps 90 A: 5 en 6 Daarna lezen Ps 90: 13 – 17 Zo hebben we al onze dagen geteld: de fijne en goede dagen dat we ons bevoorrecht wisten en gezegend door God de dagen van verdriet en rouw en we ons stervelingen voelden bewust van onze eindigheid en de dagen van oordeel dat God ons tegen is om een heilloze weg om te buigen om ons leven in zo’n richting om te buigen dat Hij met ons mee kan, zegenend Zo is Hij het allerliefste God. Wat een geweldige God hebben wij. Wij dwalen en verdwalen. Wij raken verslingerd aan geld en goed. God niet. Hij raakt niet van de wijs. Hij blijft zichzelf Hij blijft trouw aan zijn bedoeling met de mensen: Voor de liefde zullen zij leven Hij blijft trouw aan zijn plan met de wereld: Vrede en gerechtigheid zullen daarop wonen. Wij kunnen niet beter doen dan onszelf aan deze God toevertrouwen Bij hem zijn wij geborgen. Hij is en hij blijft onze toevlucht. En met deze woorden het nieuwe jaar in gaan: Bevestig Heer, het werk van onze handen ja, het werk van onze bevestig, dat. Zingen: Gez 470: 1 en 4 (Liedboek 1973)

terug