|
Ps 62
Ps 62
preek Ps 62 (NBV) (Jes 30: 12-17; Luc 10: 38-42) Niets is sterker dan de stilte niets heeft zoveel kracht als het zwijgen van de nacht
Een paar regels uit een liedje van Stef Bos
Hij zingt niet over zomaar stilte, over de afwezigheid van geluiden: geen ruziënde kinderen geen razende brommers door de straat
Hij zingt over de stilte die er kan zijn tussen 2 mensen die veel voor elkaar voelen die elkaar van alles willen zeggen maar er geen woorden voor kunnen vinden:
vraag niet wat ik voel woorden zeggen veel te vaak wat ik niet bedoel
Maar in de stilte kun je elkaar toch laten weten waar je de woorden niet voor vinden kunt:
niets is sterker dan het woord dat niemand hoort
Een gevulde stilte stilte waarin een boodschap mee komt: jij, ik, wij samen... niet goed in woorden te vatten maar je voelt het, heel diep van binnen: wij samen: het komt goed...
Mijn ziel keert zich stil tot God... zingt David...hij zoekt God... Maar ook bij hem zitten de woorden in de weg Zitten aan het denken, aan het verstand vast Woorden vergroten de afstand
David laat het stil worden... Legt denken en redeneren het zwijgen op Zo zoekt hij God zelf...zijn nabijheid... U, ik, wij samen.... Om weer te weten diep van binnen: wij samen: zo is het goed.
B Opvallend: David, de koning, zoekt de stilte terwijl er om hem heen van alles verkeerd gaat:
We horen van mensen die zich vriendelijk voor doen maar ondertussen op zijn ondergang uit zijn vijanden die hem van de troon willen stoten Het gevaar komt van alle kanten.
Hij voelt zich als een wankele muur nog 1 zetje en hij valt om
Is dat de tijd om de stilte te zoeken, om God te zoeken?
Lukt het u en jou en mij om stil te worden om God te vinden met alles wat je bezig houdt: zorgen om je kinderen slechte berichten van de dokter ontslagronde op je werk
Stil worden....God vinden? Ik vind dat moeilijk... En velen van ons al net zo: we leggen niet zo maar de stem van onze zorgen of van ons verdriet het zwijgen op en wat kan achterdocht met je op de loop gaan! en als je bedrogen bent, wat kunnen er dan een boze gedachten in je opkomen! 's nachts helemaal: dan gaat het spoken!
Toch: wel proberen de stilte te zoeken, God te vinden Want hoe vaak is het niet al gebeurd dat we met al die onrust in ons helemaal vergist hebben in hem of haar juist de verkeerde woorden gesproken hebben juist de verkeerde beslissing genomen hebben angst is een slechte raadgever...en onrust, zorgen, boosheid al net zo.
Toen in het Midden Oosten een nieuwe wereldmacht verscheen / Babel / zag men dat in Juda en Jeruzalem met angst en beven gebeuren En de leiders van het volk meenden dat ze moesten samenwerken met Egypte om samen sterk te staan tegen Babel Maar het verzet was kansloos Juda wordt onder de voet gelopen door Babel Jeruzalem verwoest, de de bevolking gedeporteerd.
Jesaja had nog zo gezegd: In rust en inkeer ligt jullie redding, in geduld en vertrouwen ligt jullie kracht Maar de leiders luisterden naar de stem van hun zorgen, zagen kansen en mogelijkheden maakten hun eigen afwegingen En zo werkten ze juist in de hand wat ze met alle macht wilden voorkomen.
C David wil niet naar de stem van zijn zorgen luisteren wil niet in angst en paniek terecht komen Dan neem je zeker de verkeerde beslissingen.
Hij onderbreekt de stem van zijn angst Hij keert zich af van zijn zorgen En we horen hoe hij God aanroept hoe hij die andere werkelijkheid zoekt die zo door angst en zorgen, door de emoties zo gemakkelijk uit beeld verdwijnt de wereld van God: U mijn rots, mijn redding, mijn burcht
Zelf is hij een wankele muur een wal die op instorten staat maar God: mijn rots en mijn redding mijn burcht ik zal niet wankelen mijn schuilplaats is in God.
Zo liggen de verhoudingen tussen God en mens. Zonder God zijn we nergens worden we gedreven door angst of zorgen door achterdocht en jaloezie, door hebzucht, dat is geen leven. We hebben hem nodig...Hij ons houvast...onze enige troost
Als Jezus bij die 2 zussen op bezoek komt heeft Maria dat beter begrepen dan Marta Marta slaat – heel goed bedoeld - aan het bedienen Maar daardoor is ze meer in de keuken dan bij de Heer. En ondertussen groeit de ergernis om Maria die niets doet tot het kookpunt bereikt is. Dan ontploft ze. Meester, zeg er toch wat van... Ach, ze slaat de plank helemaal mis: Zo is de boosheid met haar op de loop gegaan.
Maria zoekt een plekje aan de voeten van Jezus wordt stil in zijn gezelschap om te luisteren naar zijn woorden om te ontvangen wat God door Jezus aan haar en iedereen wil geven: zijn nabijheid, zijn liefde, zijn vrede. Dan horen we niet langer de stem van angst en zorgen van irritaties en jaloezie Dan komt die andere stem in ons aan het woord: de Geest van God... en dan weten we diep van binnen: In het verborgene is er 1 die mij kent die met mij gaat over toppunten van geluk even goed als door dalen van moeite en zorg één die mijn zwakte voor lief neemt mijn zonden verdraagt. die bij mij blijft tot in de dood.
D Zo vinden David en Maria rust en moed en kracht in de stilte, zo vinden zij God.
U en ik, wij zouden dat ook graag willen: dit intieme, de nabijheid van God, de ervaring van zijn Geest. Want leven, echt leven, dat lukt alleen maar in deze kracht Hij moet het doen Van God is de sterkte, zegt David.
Maar hoe kan dat ook onze ervaring worden?
Ga in uw binnenkamer zegt Jezus ergens Het helpt als je een ruimte hebt waar het gewoon stil is. Een kamertje, of een hoekje in de kamer waar niets je afleidt...en het lawaai van buiten niet doordringt Het helpt als de telefoon even uitstaat.
Maar als het letterlijk stil is, 0 decibel, is het nog niet de gevulde stilte die je bij God brengt: Nu voel je opeens jeuk aan je hoofd Nu zie je opeens die vlieg op je mouw Nu dringt pas goed tot je door wat er allemaal in je zelf om gaat: – gedachten die alle kanten op gaan – of zich juist op 1 grote zorg vastzetten
Daar gaat de stilte, daar gaat je concentratie... en het helpt niet als je zegt: ik mag nu niet aan mijn zorgen denken. ik mag nu geen vlieg meer horen zoemen dan ga je daar juist op letten.
Gelukkig: het hoeft niet helemaal stil om je heen en helemaal rustig in jezelf te zijn
Zo leeg van alles, zonder indrukken, herinneringen, zorgen Zo zonder gedachten kan niet eens. Dat lukt niemand.
Wat wel kan: we kunnen dat gewoon even toelaten, die vlieg, die jeuk die zorgen, dat sombere gevoel gewoon beseffen en dan dat doorbreken door God aan te spreken: Vader in de hemel, zie mij: uw kind op aarde
U mijn rots, mijn burcht, mijn redding zie mij, een wankelende muur zegt David...en daarmee keert hij zich af van wat hem bedreigt doorbreekt hij zijn zorgen en wendt hij zich toe naar God En dan pas wordt het rustig en stil en vredig.
Stilte is niet de voorwaarde om God te vinden. Stilte is de vrucht van wie God vinden
E Zoals ik dat nu verteld heb klinkt het een beetje als een instant methode Dat is het natuurlijk niet. God zoeken en stil worden in zijn nabijheid en rust en vrede vinden dat wordt geen automatisme, geen routine Het lukt ook wel eens niet: – voordat God zich heeft gemeld, zijn de gedachten al weer met je op de loop – of het blijft oorverdovend stil aan de andere kant of er niets is, geen God die je hoort.
Dat is akelig...juist als je het zo graag wilt en zo nodig hebt.
Misschien helpt het als we nog 1x naar de Psalm kijken. Daar heeft David het 2x over het zoeken van God. Eerst in vers 2: In vers 6 nog een keer: Zoek rust mijn ziel, bij God alleen.
Hij kan het uit eigen ervaring zeggen: mijn ziel vindt bij God haar rust Maar later is het een opdracht die hij zichzelf geeft: zoek die rust mijn ziel, bij God alleen.
is het soms kwijt en moet dan zichzelf stevig toespreken om toch weer God te gaan zoeken om in zijn nabijheid stil te worden, gerust te worden Want dan alleen vind je wat God je geven wil zijn vriendschap, zijn liefde en trouw. Dan alleen vind je wat God van je verwacht. Dan alleen vind je geloof, hoop en liefde om te doen wat hij van je vraagt.
Zeker niet zul je het vinden als je je laat raden door de stem van zorgen of achterdocht of eigenbelang of boosheid.
Niets is sterker dan de die stilte.
Daarom blijven we de stilte zoeken alle dagen, alle nachten in de hoop dat we zullen merken: Hij is er: in het verborgene: een God die hoort Een Vader in de hemelen Ik zijn kind op aarde U en ik, wij samen, zo is het goed.
AMEN | ||
| terug | ||