|
Ps 139
Ps 139
Lezen Ps 139 (BGT) en luisteren naar 'Ken je mij? ' van Trijntje Oosterhuis en Yosina Rumajauw Ken u zelf... Dat is een hele oude spreuk. Je vindt hem al in een oud tempeltje in Griekenland Het is een populair gezegde gebleven de eeuwen door. Je moet jezelf kennen. Want als je niet weet wie je bent wat je hier op aarde doet wat je bestemming is dan doe je maar wat:
Misschien stichtte je een gezin Want dat doet toch iedereen? Maar nu loopt dat niet zo lekker meer. Past dat eigenlijk wel bij mij - die rol van echtgenoot?
Want daar droomde je altijd al van. Maar nu valt het werk tegen Wat waren eigenlijk mijn motieven?
Misschien leefde je een beetje op routine gewoon: opstaan, werken, geld verdienen en weer uitgeven een vakantie op zijn tijd? Maar nu voel je je ongemakkelijk: is dit alles?
Zomaar een paar voorbeelden, heel alledaags Niks verkeerds aan een gezin, Aan werken in de zorg Aan leven op routine Maar op een morgen sta je voor de spiegel en dan denk je: wie is dat? wie gaat er schuil achter dat gezicht?
En waar ben ik zo druk mee? en waar zou het eigenlijk om moeten draaien?
En waar ik ben zo moe van en onvoldaan?
Je kunt wel op vakantie gaan naar het verste oosten of veel afleiding zoeken in het wildste westen maar ontlopen...kun je die vragen niet je neemt ze overal mee naar toe. Ze komen altijd weer boven.
Lastig: die vragen Ze zijn een teken dat er iets niet in orde is. ik ben niet ik, niet echt. Ze zijn vooral een teken dat het anders kan: dat je groeien kunt.
Voor een antwoord kijk je eerst eens naar jezelf Wat zijn met mijn mogelijkheden en beperkingen Wat mijn verlangens Dat is van mens tot mens verschillend. Als je de stilte zoekt, en bidt of mediteert of een lange wandeling maakt dan kom je wel verder: muziek maken, zou dat wat voor me zijn?
Maar andere mensen kunnen je ook wel antwoord geven: vrienden, collega's, familie die weten soms heel goed wie je bent: bang om zijn eigen mening te zeggen of juist veel te dominant, Misschien doe je daar wat op: verander je ten goede Of ze vinden je mooi of lelijk, leuk of saai... en dat doet wat met je...dat ben je voortaan.
De tijd waarin je leeft kan je ook een antwoord geven Vroeger in de oorlog, keek ik de andere kant op Dat zegt iets over mij. Of nu met de zorgen om natuur en milieu kan je zomaar weten: ik moet daar gewoon wat aan doen. Zo ben je blijkbaar.
Zo leer je jezelf steeds beter kennen: - door jezelf te onderzoeken - door wat mensen van je vinden - door de uitdaging van de tijd
Maar dan weet je ook: ik verander steeds... toen ik 20 was en nu ik 80 ben, wat een verschil Wie ben ik dan?
En op mijn werk ben ik anders dan thuis op het voetbalveld anders dan in de kerkenraad zoveel rollen als ik speel ben ik dat allemaal? wanneer ben ik echt?
En je weet ook van zwarte bladzijden in je leven van de plank helemaal misslaan.
David, de dichter van onze psalm zal nog wel eens gedacht hebben aan hoe hij Batseba had genomen en haar man Uria, de legeroverste naar het slagveld had gestuurd en hoe hij daar was omgekomen.
Ben ik dat? Ja, dat was ik ook! Tot zulke erge dingen in staat.
Ken je mij, wie ben ik dan?
Daar komt David bij uit: Bij God die alles van je weet, alles ziet Die er altijd en overal is.
In eerste instantie is dat helemaal niet zo'n fijn idee. Tenminste: niet als je wat te verbergen hebt - harde woorden / geruzie, - ontrouw / bedrog En God die dat allemaal ziet en hoort en weet Alsof er overal beveiligingscamera's zijn opgehangen die alles registeren en opslaan En op een dag word je ter verantwoording geroepen Dat leeft niet fijn, niet vrij.
Nee, maar die kant zit er wel aan. David is daar achter gekomen : toen in die geschiedenis met Batseba Alles is bij God bekend! David komt er niet mee weg. wat wij van ons leven maken? Een God die ons kwaad door de vingers ziet? Nee toch!
De God die David in de gaten hield registreert ook alles van u en mij. Hij is niet te ontlopen.
Akelig? Benauwend? dat dit de helft van het verhaal is.
Wie spijt heeft van zijn harde woorden van zijn verkeerde gedragen mag om vergeving vragen... David doet dat ... en hij krijgt het De moordenaar aan het kruis doet en Jezus zegt heden zul je met mij in het paradijs zijn
De strenge God die alles van je weet is ook de God die je vergeven kan.
wie ben ik, ben ik wel echt? leef ik wel, of doe ik maar wat? Voor ons is het alleen maar fijn en goed dat God je ziet en alles van je weet en geen moment uit het oog verliest.
Mozes stuit op God als hij in de woestijn een struik ziet in brand, zonder in rook op te gaan. Dan weet hij wie hij is en wat hij moet doen: Zijn volk bevrijden uit Egypte
Elia komt daar achter op de Horeb niet in donder en bliksem maar in het suizen van een zachte koelte Dan vindt hij nieuwe kracht
De Verloren Zoon aan lager wal geraakt hongerig, tussen de varkens komt tot zichzelf...keert naar zijn vader terug.
God is overal - dat betekent: Elk plekje van de wereld en iedere seconde van je leven kan Hij aangrijpen om zich tot jou te richten Hij ziet je graag groeien, vrijer, echter, meer zoals je bedoeld bent: mens van geloof, hoop en liefde.
Want: zo heeft Hij ons gemaakt Hij is uw, en mijn en jouw schepper En dat moet eruit komen.
Vandaar de onrust, als dat niet gebeurt.
Een kompasnaald wijst altijd naar het Noorden hoever je ook naar het Oosten, Zuiden of Westen gaat hij blijft op het Noorden gericht.
Die onrust is als een kompasnaald Een gevoel in je ziel dat naar God blijft wijzen Ga je naar het verste oosten <> of het uiterste westen of sta je op een morgen voor de spiegel "ben ik dat? wie ben ik, wat moet ik?" Dan is het God die zich meldt. Hij trekt aan je, zoals het Noorden aan de kompasnaald
En tenslotte kwamen we uit bij God. weet jij mij beter dan ik?
Maar is dat wel een antwoord? Ik weet het nog steeds niet!
Toch is er één ding anders! Nu leef je voor het aangezicht van God.
"Ben jij de enige voor wiens ogen niets is verborgen van mijn naaktheid
Kan jij het hebben dat ik geen licht geef, niet warm ben
Dat ik niet mooi ben, niet veel. Dat geen bron ontspringt in mijn diepte. Dat ik alleen dit gezicht heb, geen ander?"
Inderdaad zegt het evangelie, voor Hem is het prima , Hij kan het hebben En wijst op Jezus In wie Gods liefde voor mensen tot het uiterste is gegaan. Voor hem ben je eindeloos de moeite waard.
Je moet je zelf kennen, dat is waar. Maar veel belangrijker is dat je weet: Dat je gelooft: hij heeft mij lief, onvoorwaardelijk. Daar ligt je gevoel van eigenwaarde. Laat dat je identiteit zijn.
Breng je dat te binnen als je naar het ziekenhuis moet En je zult rust vinden, een houvast hebben
Vergeet het niet als je op vakantie bent en je zult weten hoe je je hebt te gedragen
En wat je maar van je leven maakte nooit zul je jezelf een hopeloos geval vinden. Jij bent een kind van God!
En daarom eindigt die psalm met een bede: Kijk in mijn hart, God, onderzoek al mijn gedachten Kijk of ik leef zoals U dat wilt en leid me op de weg die U wijst.
Want groeien, de onzin achter je laten toenemen in geloof, hoop en liefde dat lukt alleen door bij God te blijven en zijn aanwijzingen op te volgen. AMEN | ||
| terug | ||