|
Mat 20: 1 - 16
Mat 20: 1 - 16
Jezus zegt: Zo zullen de laatsten de eersten zijn en de eersten de laatsten. (Mat 20: 16 NBV 21) bij het vak Engels: we kregen een groot proefwerk. Thuis tot s avonds laat geblokt. T was moeilijk, gelukkig: ik had nog net een 6. Maar er waren ook flink wat onvoldoendes. Toen zei de leraar: wie een onvoldoende heeft, mag het proefwerk overdoen.
Iedereen met een zesje vroeg: mogen wij het ook nog eens proberen Maar dat zat er niet in: alleen als je een onvoldoende had. Dat vonden we al erg oneerlijk. En we werden helemaal boos toen bleek dat het tweede proefwerk gewoon hetzelfde was als het eerste: dezelfde teksten, dezelfde vragen opnieuw. Die eerst een onvoldoende hadden, hadden nu opeens de hoogste cijfers. “De laatsten werden de eersten” Zij kwamen er genadig af. Zij vonden dat ze een toffe leraar hadden. Maar wij met onze zesjes…wij vonden het niet eerlijk.
Een maand later was er weer een proefwerk…. hoe ging het toen verder….wat denkt u?
We leerden er niet meer voor. Keken de boeken nog even door en begonnen aan het proefwerk. Op een enkeling na haalden we allemaal een onvoldoende. Niemand zat ermee We dachten dat we nu net als de vorige keer wel een herkansing kregen. Dezelfde tekst nog een keer. Nou mooi niet. De leraar zei: ik ben wel goed, maar niet gek! Dat vonden we gruwelijk oneerlijk. Maar: de laatsten bleven de laatsten. je moet natuurlijk niet rekenen op genade: dan maak je er misbruik van
We moesten de rest van het jaar hard werken om die onvoldoende op te krikken.
B Genade…iedereen een voldoende geven…dat ligt gevoelig En voor je het weet maak je er luie mensen mee. geen wonder dat we er in de samenleving niet zoveel mee kunnen: Achter het ijzeren gordijn hebben ze het geprobeerd iedereen voldoende te geven Maar het resultaat was: iedereen liep de kantjes eraf. Niemand was bereid de handen uit de mouwen te steken:
God speelt een riskant spel door genadig te zijn.
Toch vertelt Jezus zo over God: We hoorden het: de landman/God neemt mensen in dienst sommigen werken lang, anderen maar heel kort en op het eind van de dag volgt de afrekening. Die maar een uurtje gewerkt hebben geloven hun ogen niet als ze zien wat ze krijgen: een volledig dagloon! Dat is geluk hebben. En die het langst gewerkt zien dat En dan gaan ze natuurlijk rekenen: wij hebben 12 x zo lang gewerkt…dan krijgen we vast veel meer. Ze bedenken al waar ze het aan uit zullen geven. Maar als ze hun geld ontvangen volgt er de teleurstelling: gewoon 1 dagloon.
Zo gaat het toe in het koninkrijk der hemelen zegt Jezus Zo doet God; hij is genadig. En we denken aan die ene moordenaar aan het kruis “Jezus, gedenk mij…” En hoe Jezus zegt: Heden zul je met mij in het paradijs zijn Op het allerlaatst krijgt deze man hetzelfde loon als al die mensen die een leven lang hun best doen om God lief te hebben en te dienen.
Allemaal hetzelfde loon. Want je kunt nu eenmaal niet meer of minder in de hemel komen Je kunt niet een beetje een voldoende krijgen Je kunt niet een beetje over-gaan. Het is alles of niets.
C Ergens winden we ons er toch over op het is toch niet eerlijkj Neem nou een moeder Theresa Voor God en haar geloof gaat ze aan het werk in de wijngaard Ze zet zich in voor de allerarmen en melaatsen in India dag en nacht…een leven lang. Krijgt zij niets meer dan de dieven die haar bestelen dan de rijken en machtigen die haar maar laten ploeteren die zich op het allerlaatst misschien nog bekeren? Zijn ze God allemaal even lief?
Dat wil er bij ons niet in. Wie hard werkt en lange dagen maakt moet meer loon krijgen dan die maar even werkt. En straf moet er ook uitgedeeld worden: aan de mensen die niet deugen. Jona zit op die lijn… en als Nineve er op het nippertje goed vanaf komt, is hij boos. En de discipelen denken zo: Ze hebben alles achtergelaten toen Jezus hun riep: hun visnetten, hun gezinnen, hun dorp om Jezus te volgen: Zij zijn de werkers van het eerste uur. Zij verwachten voor zichzelf een ereplaats in de hemel. Loon naar werken.
De hele wereld zit zo in elkaar. We vinden het zo gewoon, zo vanzelfsprekend… we nemen die gedachtengang zomaar mee het geloof in. God zal ook wel zo doen. Maar mijn rijk is niet van deze wereld zegt Jezus ergens. In het koninkrijk der hemelen geldt niet het principe “loon naar werken” Daar gaat het anders toe. Daar worden de laatsten de eersten.
Moeilijk voor ons…maar als we vasthouden aan “loon naar werken” zitten we niet op de lijn van het evangelie en de blijdschap van het geloof gaat aan ons voorbij.
D Of vindt u deze gelijkenis juist geweldig? Dat kan ook: dat je bij het horen van deze gelijkenis helemaal warm van binnen wordt. Want is het niet geweldig dat mensen zich op een dag bekeren en voor God en de naaste gaan leven? Beter laat dan nooit!
En is het niet geweldig dat God daar naar uitziet en zijn best voor doet? Zoals de landheer keer op keer gaat naar de markt om te zien of er nog mensen zijn zo zoekt God naar mensen, onophoudelijk: ouders, opa’s en oma’s schakelt hij in om ons te bereiken om ons in dienst te nemen. Om ons te betrekken bij zijn plannen met deze wereld.
Hij kan iedereen gebruiken. Mensen gezond en sterk met veel energie en een groot geloof die de hele lieve dag in de wijngaard werken Tot en met de mensen die er op het eind van de dag nog stonden omdat niemand ze wilde hebben Ze lopen Hem niet in de weg.
Zo hebben Moeder Theresa en alle andere grote gelovigen hun werk in de wijngaard gedaan: niet om royaler beloond te worden dan anderen het principe van “loon naar werken” lieten ze varen En als een grote of kleine zondaar zich bekeerde en God ging dienen dan hebben ze niet gedacht: die komt er makkelijk… integendeel: dan waren ze er blij om Iemand heeft de weg naar God had gevonden Hun werk onder de armen en zieken, de heroinehoertjes en alcoholisten was het allermooiste als dat gebeurde
Niet met het oog op beloning deden ze hun werk maar uit liefde voor de mensen liefde die God in hun had gewekt. Liefde die niets meer te maken heeft met “loon naar werken”.
E We kijken nog één keer naar de gelijkenis: Wat een merkwaardige landheer is dat eigenlijk Hij gaat wel 5 keer naar de markt om personeel te vinden. Waarom is dat? Was de oogst veel groter dan hij eerst had gedacht? Werkten zijn knechten niet hard genoeg? Was er nachtvorst voorspeld, zodat de druivenpluk niet tot de volgende dag kon wachten?
Welnee: dat is allemaal inlegkunde Het is veel mooier: Deze landheer verstaat zijn verantwoordelijkheid. Hij zorgt ervoor dat iedereen aan de slag komt. Telkens gaat hij naar de markt om te zien of er nog mensen zonder werk zitten. Want geen werk, geen eten: zo was dat vroeger. Elke keer vindt hij mensen en neemt ze in dienst. “de betaling zal rechtvaardig zijn”…zegt hij
Op het eind van de dag zien we wat dat betekent: iedereen krijgt evenveel: een heel dagloon. Want moet hij dan een half dagloon geven aan de mensen die maar een halve dag gewerkt hebben?
Rechtvaardig: dat is bij ons: loon naar werken Rechtvaardig: dat is bij God: krijgen wat je nodig hebt.
En de landheer doet de werkers van het eerste uur toch niet tekort? Hij houdt zich aan de afspraak: Eén dagloon, uit te betalen op het eind van de dag… Hij overtreedt op geen enkele manier de wet. Alleen hij geeft de anderen hetzelfde: uit liefde
Deze liefde is de vervulling der wet. Zo vindt de wet zijn hoogste, de mooiste, de beste toepassing. Zo gaat het toe in het koninkrijk der hemelen Zo doet God.
om te werken in de wijngaard Dat heeft met je doen en laten te maken met je spreken en zwijgen. Hoe je bent thuis, op school, op je werk: Doe je je best om van jouw plekje op de aarde iets mooiers te maken?
Zou het ons lukken om dat te doen: zonder de gedachte aan “loon naar werken” met enkel blijdschap in het hart voor ieder die zich vroeg of laat bekeert tot God en de naaste? Het is de manier die nu al voldoening schenkt
En zou het ons lukken om het op de manier van Jezus te doen met aandacht voor de eenzamen zorg voor de hulpbehoevenden hulp voor de armen troost voor wie treuren vergeving voor wie zich slecht en schuldig voelt Dan krijgt iedereen wat hij nodig heeft. En dat past helemaal bij de eigenaar van de wijngaartd Dat is helemaal in Gods stijl
| ||
| terug | ||