Luc 22: 42 Luc 22: 42 Goede Vrijdag 2022 Vader, als U het wilt, neem dan deze beker van Mij weg. Maar laat niet wat Ik wil, maar wat U wilt gebeuren (Luc 22: 42) A       groet Jezus is heel herkenbaar voor ons. Ook wij kunnen soms vreselijk tegen de dingen op zien: - een riskante behandeling bij een ernstige ziekte - alleen verder moeten leven met een lege plek - beseffen dat je lang niet die fijne man die lieve vrouw bent, die je wilt zijn slecht in eigen ogen, in de ogen van anderen Daar kun je vreselijk tegen op zien: Achter de zorgen, het verdriet, de schuldgevoelens loert de wanhoop: God, is dat mijn weg? Moet ik daar door? Jezs weet wat hem te wachten staat, daar ziet hij vreselijk tegenop: Hij is zeer ontsteld...doodsbang, bloed zweet hij. de leegte dreigt...een afgrond gaat voor hem open. Hij wist het altijd wel, maar nu is het zover. De ure is gekomen van het lijden en de dood. Hij zweet bloed, zo bang is hij. Hij zal verraden worden door Judas In de steek gelaten door zijn beste vrienden uitgespuugd door het volk dat gister nog “Hosanna” riep. Niemand wil hem nog. Zijn boodschap roept ergernis op. Iedereen valt over hem heen. Over hem wiens lust en leven het was de mensen op te richten. Jezus...zijn lot is als van een lam dat aan een troep wolven wordt uitgeleverd: Huiveringwekkend. De angst gaat nog dieper. Niet enkel de mensen zullen hem verlaten. Ook God zal hem nu niet redden: Er zal geen wonder geschieden De mensen zullen zich niet halverwege bedenken Er zullen geen engelen van de hemel komen om Jezus van het kruis te halen Sterker nog: God zal zich van hem afwenden. Drie uren van duisternis...van God verlaten... Verstoten uit de gemeenschap van God In de hel... Hij wiens lust en leven het was God lief te hebben en te dienen C       Jezus ziet, voelt hoe de afgrond zich opent. Ondertussen zijn de discipelen in slaap gevallen Zij kunnen de afgrond niet aan. Met Jezus waken en bidden in dit uur van beproeving is te zwaar. Maar discipelen en mensen van de kerk sluiten telkens weer de ogen voor wat er echt gaande is in de wereld. Liever dan de boosheid van mensen te zien dromen we van wijzer en beschaafder worden dat het zo'n oorlog in Oekraïne is dat valt ons tegen, we hadden gedacht dat we verder, menselijker, beschaafder waren. Liever dan de enorme macht van de zonde te zien van het kwaad, van het geweld droomden we van vooruitgang ook al konden we beter weten na een eerste en een tweede wereldoorlog na Vietnam en Kosovo. Jezus blijft wakker. Hij ziet de scherpe contrasten. Het kwaad van de mensen zal zich op Hem richten. God zal zich van hem afwenden. God kan het echt niet anders? Is dit mijn weg? Moet ik uw liefde indragen tot in het hol van de leeuw? Moet ik al het geweld dat in mensen schuilt provoceren, wakker roepen en op mij neer laten komen. Is dat de manier om ermee af te rekenen? Komt zo verzoening tot stand? D       Driemaal bidt Jezus dat dit uur aan hem zou voorbijgaan Driemaal of God hem die lijdensbeker niet zou geven Driemaal of het niet anders kan. Is zijn gebed verhoord? Eigenlijk niet. Jezus’ lot werd niet veranderd. Het kruis bleef staan. En toch wel: zijn lot werd "daad” Hij kon nog vluchten weg uit Jeruzalem de bergen in Hij bleef... Hij kon nog voor het Sanhedrin en bij Pilatus zeggen: ik heb me vergist Maar hij heeft niets teruggenomen van wat hem heilig was. Zo heeft hij het kruis op zich genomen. Het was de weg die God met hem voor had Daar schikt hij zich in. Zo werd het zijn werk, zijn daad. Niet iets dat hem jammer genoeg overkwam. Zou dat dan bidden zijn? Niet zozeer “je zin krijgen” Maar één van wil worden met God? De weg die voor je ligt tenslotte aanvaarden. Ook als die na herhaald bidden toch niet om ziekte en zorg en verdriet wordt heen gelegd maar door moeite, strijd en zorgen heenvoert? De lijdensweg ontvangen uit Gods hand? Zo in elk geval is Jezus zijn weg gegaan door moeiten en lijden van de ergste soort Als onze weg door een donker dal voert is er een die de weg weet Jezus Christus is daar thuis..ons nabij E       Niet zonder slag of stoot komt Jezus zo ver. Er is een diepe angst...een terugschrikken voor deze afgrond maar al biddende komt hij tenslotte op 1 lijn met God: Niet mijn wil, maar uw wil geschiede. Jezus beseft: Ik die gezonden ben om de liefde van God in de wereld te belichamen Ik mag er nu niet voor weg. Eén moet er zijn die de boosheid van mensen onthult Eén die het met zijn liefde allerminst verdient. Zodat ons straks de ogen open gaan voor het geweld waarmee wij leven: de hebzucht, de wellust, de leugens, het egoisme Zodat wij onze verlorenheid beseffen: Als er niets verandert, wij een heilloze toekomst tegemoet gaan. Eén moet er zijn die er niet voor terugschrikt om tot in het hol van de leeuw de mensen met liefde te begroeten zijn moordenaars te vergeven vanaf het kruis Zodat wij straks de overmacht van de liefde geloven Zodat wij onze redding vermoeden en moedig Jezus volgen om met de liefde van God elkaar lief te hebben, te dienen en troosten als het moet: tegen de verdrukking in. Eén moet er zijn die de toorn van God opvangt met de liefde van diezelfde God. Zo heeft Jezus zich gesteld aan de kant van zondaren om ons heil, onze redding Hij : onschuldig ter dood veroordeeld om onze vrijspraak Hij : van God verlaten opdat wij door God zouden worden aangenomen Hij : een losprijs voor velen - voor ons de vrijheid een leven uit de vergeving. F        Wat dat betekent heeft de dichter Gerrit Achterberg onder woorden gebracht. Dan moet u weten dat hij een moordenaar was Hij had zijn hospita doodgeschoten Later maakt hij dit gedicht: Gij hebt het hoog geheim doorbroken, Here Jezus, tussen ons en den Vader. Naar uw Woord mogen wij zonder zonde zijn en nieuwe wezen, wat er ook in ons leven is gebeurd. Ik deed, van alles wat gedaan kan worden het meest misdadige - en was verdoemd. Maar Gij hebt God een witte naam genoemd met die van mij. Nu is het stil geworden, zoals een zomer om de dorpen bloeit. En moeten ook de bloemen weer verdorren mijn lendenen zijn omgord, mijn voeten staan geschoeid. Uit Uwe hand ten tweede maal geboren schrijd ik U uit het donker tegemoet.             (Achterberg, bij de Kruif, theologie na Golgotha, p 68v) AMEN

terug