|
Jesaja 65: 17 - 25
Jesaja 65: 17 - 25
A Vandaag gedenken wij hen die ons ontvallen wij noemen hun namen gedenken hun leven wie zij waren en hoe wij hen missen
De meesten op hoge leeftijd alles geproefd van wat het leven te bieden heeft maar sommigen veel jonger
Niet te gauw wil ik over God en de bijbel beginnen Niet nu al het geloof naar voren brengen Eerst bedenken zonder grote woorden wat het betekent om een geliefde te verliezen: je man, je vrouw, je kind een heel fijne vriend of vriendin woorden voor het verdriet, de lege plek de heimwee naar ooit toen alles nog goed was het wegdromen terwijl je de tafel dekt
voorlezen gedicht : Liedboek p. 1489 Ritueel (JP Rawie)
Ik houd het kleine ritueel in ere, opdat je elk moment terug kunt keren.
Iedere dag, wanneer het avond wordt, maak ik de tafel klaar: een extra bord,
bestek, je eigen stoel, een kaars, een glas, alsof je enkel opgehouden was.
Ik hoor (hoe kon ik denken dat hetgene waardoor ik ben, voor altijd was verdwenen?),
ik hoor, alsof de woning nog bestond, het grind, de klink, het aanslaan van de hond
en je komt binnen op het ogenblik dat ik de lamp aansteek, de bloemen schik.
Ik hoop alleen dat ik dan rustig blijf en haast niet opziend van mijn stil bedrijf
de woorden vind, als was het vanzelfsprekend: Schuif aan; tast toe: er is op je gerekend.
Herkenbaar deze ervaring voor iedereen, of je nu wel of niet gelooft de ander terug verlangen de tafel dekken voor 2 praten tegen zijn foto haar hoed op de kapstok
Even dromen...even bijna bij elkaar...weer samen Dat doen we allemaal in ons gemis Daarin zijn kerkmensen niet anders dan andere Dat doen we gewoon omdat we mensen zijn.
B Dat doen we net als de mensen voor ons de eeuwen door mensen die ook een geliefde verloren die met pijn in het hart verder moeten
Dat doen we net als Jesaja, de profeet zo rond het jaar 500 voor Christus
Het Joodse volk is dan na jaren van ballingschap in Babel weer terug in Israel En vol idealisme is men begonnen met de wederopbouw van woningen en steden muren en poorten om Jeruzalem Zo gaat dan na een oorlog Maar wat valt het tegen om er echt iets moois van te maken.
Want nog steeds gebeurt het een baby die slechts enkele dagen leeft mensen die sterven in de kracht van hun leven
Nog steeds gebeurt het mensen die het land bewerken maar de opbrengst is voor een ander
Nog steeds gebeurt het mensen die huizen bouwen maar er zelf in wonen is er niet bij
Dat is een grote teleurstelling voor Jesaja en zovelen meer die hoopten op een beter leven En er dreigt wanhoop en verbittering en onverschilligheid.
En dan spreekt Jesaje zijn droom uit zoals ooit Martin Luther King I have a dream:
Geen zuigeling zal bij zijn geboorte al sterven Geen mens in de kracht van zijn leven
Wie huizen bouwen zullen er zelf in wonen Wie op de akkers werken, zullen van de opbrengst genieten
Wolf en lam zullen samen weiden leeuw en rund beide stro eten
De droom van Jesaja is opgebouwd uit alles wat er mis gaat in zijn en onze wereld ziekte en dood, honger en onrecht dat zijn de bouwstenen voor wat hij ziet: deze wereld maar dan omgekeerd: Een nieuwe hemel en een nieuwe aarde Jeruzalem een jubelende stad
C Die droom is niet uitgekomen: het gaat maar door: Meer dan 80 namen noemen we straks even zo vaak verdriet om wat fijn en goed was of verdriet om wat had kunnen zijn...maar er nooit van kwam
En die andere dingen het land bewerken en toch honger lijden zovelen die met hard werken het hoofd niet boven water kunnen houden
huizen bouwen maar geen dak boven je hoofd zovelen op een wachtlijst van jaren voor een huis of een plek in Oostloorn
Ook dat is verlies, verdriet Ook dat doet je rouwen Ook dat kan je in een depressie brengen of onverschillig maken of cynisch en bitter.
Dromen... zo vaak zijn dromen niet uitgekomen dat we zeggen: dromen zijn bedrog,
Dromen zijn verdacht: ze laten ons wegdromen over hemelse paradijzen maar ondertussen blijft alles bij het oude.
Toch: deze droom hebben we niet uit de bijbel gescheurd die droom spreekt ons aan die resoneert in onze ziel die raakt aan ons verlangen naar leven en geluk naar vrede en recht.
Want: dit is niet zomaar een wensdroom een zoethoudertje, opium voor het volk
Dit is Gods eigen droom: Jesaja ziet het en spreekt het uit, maar het zijn de woorden van God Ik schep een nieuwe hemel en een nieuwe aarde zegt de Heer.
Want ook God kan het niet aanzien de ellende van zijn volk het verdriet van zijn mensenkinderen. En ook Hij verlangt naar betere tijden: naar een jubelende stad En dat gaat gebeuren ook. Dan zal Ik over Jeruzalem jubelen en mij verblijden over mijn volk.
Dan pas komt God tot rust En eerder niet... dan wanneer zijn droom met ons is uitgekomen Hij laat niet varen het werk van zijn handen.
D Jesaja de profeet voelt heel duidelijk het verdriet om iedere lege plek de vele doden jong en oud. Maar hij bespeurt ook iets van God de Schepper van hemel en aarde En dan weet hij gewoon: het bestaat niet dat de Schepper van het leven het zo bedoeld heeft dat alles in de dood eindigt
En Jesaja de profeet voelt heel duidelijk de teleurstelling om de honger, de armoede van zijn dagen Maar hij verneemt ook iets van God De God die uit Egypte bevrijdde De God die uit Babel deed terugkeren Het bestaat niet dat de Heer van de geschiedenis het nu voor gezien houdt
En u en ik, wij met ons verdriet om wie wij gedenken de pijn om wie wie wij moesten verliezen de heimwee naar vroeger Wij doen er goed aan aan diezelfde God te denken die zijn macht en majesteit toont aan de sterren van de hemel in de pracht van de natuur De God van Israel, van uittocht uit Egypte van terugkeer uit Babel De God van Jezus die huilde bij het graf van zijn vriend Lazarus De God van Pasen en Pinksteren
Dan weten we weer diep van binnen zo, zoals het nu is zoveel dood, zoveel verlies om ons heen dat kan gewoon niet de bedoeling zijn. Dan staat deze dag in een ruimer kader Dan staat je leven niet langer in de schaduw van dood en verlies Dan valt daarop het licht van God, van de liefde in zijn hart
Dan verandert er iets. Iets in je zelf. Naast je verdriet wordt de hoop geboren.
Ernaast. Niet in plaats van. Hoop maakt verdriet en gemis niet overbodig. Dat is er gewoon...daar zijn we mensen voor...
Maar daarnaast kan de hoop op gang komen Heel klein nog, aarzelend, voorzichtig... Gewekt door God... door zijn dromen die hij de profeten laat zien door het goede nieuws van die stralende paasmorgen.
En als de hoop eenmaal gewekt is dan groeit ons verdriet niet uit tot verbittering dan krijgen cynisme en onverschilligheid geen kans. dan kan verdriet geleidelijk aan rijpen tot aanvaarding.
E Zo heeft Jesaja tot zijn volk gesproken Zijn droom is niet uitgekomen Zijn droom heeft wel gewerkt, en mensen aangemoedigd om hun verlies te nemen en mensen kracht gegeven om hun verdriet te dragen Zij gingen niet ten onder in de totale wanhoop. Zij veerden op om huizen te bouwen het land te bewerken gezinnen te stichten.
Zij wilden leven. Zij wisten diep van binnen: Wij mogen het niet opgeven Het leven is een kostbaar geschenk Het is de enige gelegenheid om liefde te geven aan elkaar...aan God De enige mogelijkheid om vriendschap en warmte te ontvangen van elkaar...van God.
En daarmee maakten ze de droom toch al een beetje waar. opnieuw geluk en blijdschap onder de mensen tegen de verdrukking in.
Zullen wij dat ook proberen? in ons gemis en verdriet God geloven zijn woord horen zijn droom dromen? En zijn kracht zal in ons komen En we zullen opstaan en ontdekken dat er nog veel is om voor te leven. AMEN | ||
| terug | ||