|
Hnd 3: 1 - 10
Hnd 3: 1 - 10
De moeder van alle plagen en die ene naam Er is genoeg aan de hand: 1 te weinig huizen 2 boodschappen duur 3 boeren in opstand 4 steeds meer nepnieuws 5 zorgen om gas 6 geen personeel te vinden 7 wachtlijsten in de zorg 8 een toeslagaffaire 9 bloedhete zomer nr 10 uw eigen persoonlijke zorgen om gezondheid, kinderen, relaties
Tien problemen die als Egyptische plagen ons land teisteren Tien keer een groot vraagteken achter onze manier van leven Hoe lang zullen we nog zo welvarend en vrij zijn als we gewend waren? We weten niet goed wat er komt Waar moeten we ons op voorbereiden Komen we er door? Hoe dan? Onzekerheid die verlamt Kan de kerk daarmee helpen?
De verlamde man bij de poort van de tempel bedelt om geld Hebt u een aalmoes? vraagt hij aan Petrus en Johannes maar het antwoord is: sorry, zilver en goud hebben we niet... En zo is dat nog steeds: Sorry, de kerk heeft geen oplossingen voor die tien plagen geen zilver en goud, geen woningen in de aanbieding geen goedkoop gas, geen verpleegkundigen voor de zorg geen airco's voor de warmte geen stikstofrechten om uit te delen Sorry, de kerk is nu eenmaal geen kredietbank geen uitzendbureau geen woningbouwvereniging geen energieleverancier wat dan ook De kerk is kerk...hoogst onpraktisch. totaal niet nuttig.
De verlamde man zal wel teleurgesteld zijn toen Petrus en Johannes zeiden dat ze geen geld hadden. En velen vinden de kerk om die reden een instituut dat totaal overbodig is: wat kun je zonder geld, zonder macht, zonder invloed Op z'n best een beetje liefdadigheid En gelukkig is dat er, ook bij ons. Maar is het genoeg?
We accepteren het van elkaar dat het wel eens fout gaat: een ruzie, een rotstreek, een nalatigheid Sorry, zeggen we dan we zijn nu eenmaal mensen... en iedereen slaat wel eens de plank mis Moet je daar nu zo moeilijk over doen? Wie heeft er zo'n last van, dat hij daarvan verlost moet worden een plaag waarvan hij bevrijd, gered, behouden moet worden?
Wij zouden beter moeten weten. De beste mens die er ooit geleefd heeft. Een en al aandacht en liefde en ontferming voor de mensen op zijn weg...de minsten allermeest
Maar wat gebeurt er met hem? Hij eindigt aan het kruis: Judas verraadt hem voor een handvol geld Kajafas roept valse getuigen op Pilatus weet dat Jezus onschuldig is en toch veroordeelt hij hem Het volk roept kruisig hem Zijn beste vriend Petrus ontkent dat hij bij hem hoort
Tja, We zijn nu eenmaal mensen, iedereen slaat wel eens de plank mis... Klinkt dat niet veel te vergoeilijkend, veel te gemakkelijk? Dat is toch een geweldig probleem: dat we hier toe in staat zijn. Dat we hem dit aandoen die dit het allerminst verdiende
Wat toen en daar met Jezus gebeurde onthult wat er in ons mensen schuilt dat er iets grondig mis is: een mengsel van angst en zorgen, van geweld en eigenbelang, van gemakzucht en vooroordeel. We zijn zo ik-gericht Onze goede bedoelingen leggen het daar keer op keer tegen af.
In de taal van de bijbel heet dat: zonde Wel wat meer dan af en toe de plank misslaan en daar zijn we nu eenmaal mensen voor Een macht die het hele leven bederft. Een regelrechte plaag. Niet de elfde, maar de moeder van alle plagen waar die 10 andere een gevolg van zijn.
Als we hier niet van afkomen, is er geen leven
Daarom is het voor Petrus niet moeilijk om te zeggen: Daar los je die oerplaag van de zonde niet mee op.
Maar een betere opvoeding dan, en onderwijs: Zou dat ons geen betere mensen maken? Ach, dacht u dat Kajafas en Pilatus Toch werkten ze mee aan de moord op Jezus
Wat meer beschaving en cultuur dan? Ach, dacht u dat Poetin nooit naar een museum gaat
en dat is niet niks maar het helpt hem niet weer op de been
Geld en opvoeding en onderwijs en cultuur dat heeft allemaal z'n waarde maar het helpt niet van die oer-plaag af.
Maar wat ik heb, zegt Petrus
Maar Jezus: dat was toch die hele goede mens die wij aan het kruis hebben gehangen? die gestorven is en begraven. Zijn rol is toch uitgespeeld? ons bevrijden uit de macht van de zonde? het ik-gerichte breken ons openbreken voor God, voor de mensen om mij heen?
Omdat het is Pasen geworden! God heeft Jezus het leven terug gegeven. Dat betekent: de geest van liefde die in Jezus was en die zoveel ongeloof en agressie en geweld in ons losmaakt dat we hem kruis en graf aandoen die geest van liefde in Jezus kan dat hebben. Hij komt die oerplaag te boven. De macht van de zonde is gebroken! Gods liefde is door niets te doven. Dat is door Jezus grandioos aan het licht gekomen.
Daarom moeten we zijn naam kennen. Zijn komst vieren met Kerst, zijn dood gedenken bij het avondmaal van zijn opstanding zingen op de Paasmorgen zijn Geest ontvangen met Pinksteren
D Als de verlamde man hoort van Jezus van een liefde die zelfs door het ergste geweld van mensen er niet uit te slaan is. Liefde die de dood overwint. Dan weet hij, dan voelt hij: die liefde gaat ook uit naar mij In het verborgene klopt een hart voor mij
En de teleurstelling om zijn gebrek, zijn zorgen om geld zijn wanhoop aan God het verliest allemaal zijn gewicht... De oerplaag van zonde en dood heeft op hem geen vat meer Hij laat zich er niet langer door verlammen. Hij staat zelfs letterlijk op als was het Pasen Hij wandelt maar zo het nieuwe leven in.
Zo mag het ook met ons gaan: We geloven in de naam van Jezus In God die door Jezus aan ons zijn liefde bewijst Die ons door Jezus voor zich inneemt en vertrouwen geeft, waar angst en zorgen zijn en liefde wekt, waar ikzucht, vooroordelen en geweld zijn en hoop biedt, waar wanhoop en onverschilligheid heersen
Onder de hemel is geen andere naam gegeven door wie wij gered moeten worden, zegt Petrus even verder. Wat u ook aan waardevols kunt leren van Mozes, Mohammed, Boeddha en wie ook maar... geen van allen ging zo ver in liefde voor mensen als Jezus Geen van allen had zijn leven voor ons over toen we ons als vijanden aan het kruis deden Geen van allen heeft die oerplaag aangepakt Geen van allen is als de Levende opgestaan uit dood en ondergang
Jezus heeft met die oerplaag afgerekend. Er zijn alleen nog de echo's 10 kleine plaagjes Daar laten we ons niet door laten verlammener We willen niet nog bezorgder, egoistischer, banger worden.
Er waait een andere wind: de Geest van Jezus die geloof, hoop en liefde wekt En we staan op en wijden ons toe aan het leven dat echt leven mag heten: we vertrouwen op God we zien om naar elkaar we zijn zuinig op de natuur.
Petrus schept geen afstand Hij zegt niet: jullie moeten mijn visie op Jezus overnemen Hij stelt zich niet tegenover de anderen op Hij heeft het over wij Wij samen: Petrus en die hem ondervragen De nadruk ligt op de verbondenheid Wij dreigen ten onder te gaan aan die Egyptische plagen Wij moeten behouden worden Daar klinkt zorg en liefde en verantwoordelijkheid in door.
Hoe gaat dat als wij praten over het geloof? met kinderen, kleinkinderen met collega's en vrienden over het geloof? Wij moeten, wij kunnen behouden worden. Ik heb een naam. Die is er ook voor jou.
Eén naam. Dat is heel exclusief : alleen Jezus, geen andere Waardoor wij behouden worden: dat is heel inclusief De kern ziet wijd: heeft u en jou en alle mensen op het oog
En als het dan niet lukt, dat over te brengen op je kinderen, kleinkinderen En volken die een andere godsdienst aanhangen moeten we ons daar zorgen over maken?
Wel een beetje: Want ze missen in elk geval die typische blijdschap en het gevoel van vrijheid zoals je die in het geloof kunt vinden Dat is jammer. Dat gun je toch iedereen? Daarom is het goed om zelf van je geloof te spreken of te laten zien hoe het je doen en laten beïnvloedt. Hopelijk springt de vonk toch een keer open
En als het niet zo ver komt? Omdat ze niet voor Jezus hebben gekozen?
Of hebben ze het nooit goed uitgelegd nooit goed voorgeleefd gekregen?
Zullen we het maar aan God overlaten? De God van Jezus? AMEN | ||
| terug | ||