|
1 Kor 13: 8
1 Kor 13: 8
1 Kor 13: 8 De liefde zal nooit vergaan......13 Dit is wat blijft: geloof, hoop en liefde, deze drie, maar de grootste daarvan is de liefde. (NBV21) A Meningsverschillen, die zijn er in overvloed: Onenigheid ook als gemeente: Ga je winkelen op zondag, of niet? De een is daar veel ruimer in dan een ander. Trouwen of samenwonen: is het een meer christelijk dan het ander? En het avondmaal: Mogen daar de kinderen aan meedoen Of is het alleen voor belijdende leden B Zolang er mensen zijn, zullen die verschillen van inzicht blijven. Hoe gaan we daarmee om? Kun je bij alle verschil toch samen door de deur? Dat klinkt modern; maar eerlijk gezegd: wij zijn de eersten niet. Paulus schrijft aan de gemeente in Korinthe een brief. En dat is hard nodig. Want die gemeente is verscheurd door tegenstellingen. De conflicten lopen uit de hand. Er zijn richtingen en partijschappen. Sommigen zeggen: ik ben van Paulus een ander zegt: ik hoor bij Apollos en een derde zegt: doe mij Kephas/Petrus maar. Drie grote namen uit het begin van de kerkgeschiedenis. Maar ze zien het alle drie net even anders. En dat werkt door in de gemeente. Het voortbestaan van de jonge kerk in Korinthe staat op het spel. En daar komt nog bij dat sommigen in tongen spreken - allerlei klanken en lettergrepen uitstoten maar het zijn geen woorden of zinnen niemand die het verstaat. Daar waren ze trots op. Dat was iets dat de heilige Geest in hun bewerkte. En zo voelden zij zich beter, verder, hoger dan die het niet konden. Die voelden zich minder, alsof hun geloof niet deugde. En werden daar onzeker van. Paulus wijst de weg. Een betere weg: die niet leidt tot hoogmoed bij de één en onzekerheid bij de ander. Een betere weg, die de eenheid van de gemeente bewaart. Een betere weg: die je dichter bij God brengt. C Hoe ziet die betere weg er uit? Paulus is daar duidelijk in: waar het op aankomt is de liefde. Al sprak ik in tongen als het zonder liefde is, dan is het niets. Een schetterende fanfare: doet pijn aan je oren. Al kon ik profeteren de wil van God haarfijn uitleggen als het zonder liefde gebeurt dan stelt dat niets voor. En al had ik een geloof dat bergen verzet al geef je alles weg, je geld en je goed, ja zelfs je leven: als martelaar voor het geloof als het zonder liefde is, heeft het geen waarde. Die keer niets: Dan is het niet voldoende, ook niet een 6 min, maar een nul: brandhout. D Dat is vreemd: dat de liefde zoek kan raken. Dat je in tongen spreekt; maar dat het niet uit liefde is Maar om op te vallen: "zie mij toch eens" En dat je veel van God en de bijbel weet maar je uitleg komt niet uit liefde voort maar om belangrijk te willen zijn: "luister naar wat ik te zeggen heb" En dat iemand veel voor een ander over heeft, maar er zit geen liefde achter het is om jezelf te bewijzen: "wat ben ik toch een goed mens" U bent misschien bezorgd om wat uw kinderen doen Komt die bezorgdheid uit liefde voort? Zit daar misschien “schaamte” bij door: wat zullen de buren ervan zeggen Of ergernis: zij gehoorzamen niet: wie heeft het nu eigenlijk voor het zeggen? Of jaloezie: zij doen wel wat ik nooit mocht of durfde of kon. Wie kan in alle verwarring en opwinding zuiver de taal van de liefde blijven spreken? Paulus zegt: zonder de liefde wordt het niet wat. Zo vindt je elkaar nooit. Je bouwt niet op, maar breekt af. E Wat is de liefde dan? De liefde is geduldig en vol goedheid. De liefde kent geen afgunst, geen ijdel vertoon en geen zelfgenoegzaamheid. Ze is niet grof en niet zelfzuchtig, ze laat zich niet boos maken en rekent het kwaad niet aan, ze verheugt zich niet over het onrecht maar vindt vreugde in de waarheid. Alles verdraagt ze, alles gelooft ze, alles hoopt ze, in alles volhardt ze. Hoort u wel dat het allemaal werkwoorden zijn? Liefde doet van alles: verdragen, geloven, geduld opbrengen, zich verheugen hopen en volharden. Liefde is niet zozeer een stemming. een mooi, warm, blij gevoel van binnen. Het gevoel is er wel bij, maar dat is te weinig. Liefde is vooral een beweging, het heeft iets van een beslissende keuze en van een volgehouden inzet. Liefde is de voortdurende poging om elkaar te vinden thuis in je gezin hier in de gemeente Om van elkaar te leren Om te groeien aan elkaar. Dat ontbreekt in de gemeente van Korinthe: Die in tongen konden spreken, voelden zich een beter soort christen dan die het niet konden. En die alles van God en het geloof wisten, waren verder dan de anderen En zo valt de gemeente uit elkaar: hoogmoed van de een, afgunst bij de ander. F Te mooi om waar te zijn? Daar lijkt het wel eens op Ipv liefde is er ook wel eens afgunst, grofheid, verbittering, trots Kan het eigenlijk wel, zo leven, zuiver uit de liefde? Niet jezelf op de voorgrond stellen maar alles verdragen. Kan dat wel zonder je geduld te verliezen zonder eelt op je ziel te kweken Kan dat geloof, hoop en liefde bewaren een levenlang? Eén is er die zo heeft geleefd: Onze Heer Jezus Gedreven door de liefde Geduldig: zonder verbitterd te worden Hij heeft het ons voorgeleefd, hoe lankmoedig dat is: hoe lang van adem de liefde is. Maar ieder is over hem heen gevallen: De Farizeeën “in naam van God en de eerbiedwaardige tradities” “T is altijd zo geweest...” Pilatus is bang voor een oproer “om de lieve vrede” buigt hij het recht Het volk teleurgesteld om de geweldloosheid van deze Messias “wat schiet je daar nu mee op?” Weerstand in plaats van liefde T is altijd zo geweest Om de lieve vrede Wat schiet je daar nu mee op Hoe vaak zeggen wij dat niet? Voor de liefde lijkt geen plaats in deze wereld. Toen niet, nu niet. Maar Hij - Jezus - heeft voor zijn vijanden gebeden voor liefdeloze mensen zijn leven over gehad Hij liet zich niet van de wijs brengen. Zijn liefde ging tot het uiterste. G De liefde is niet afgunstig of opgeblazen De liefde wordt niet verbitterd, De liefde rekent het kwade niet toe. Er staat niet: de christen is lankmoedig en goedertieren en ook niet: de christen kwetst niemand en verdraagt alles. Dat wordt van de liefde gezegd. En zo is het ook: geen mens kan dat uit zichzelf opbrengen. Je moet juist jezelf overwinnen. Je kleine ik dat zo ongeduldig is en lichtgeraakt dat zo trots of zo jaloers is dat kleine ik met al z’n geldingsdrang zit het goede samenleven in de weg frustreert de opbouw van de gemeente Maar waar de macht van de liefde komt, wordt het anders. Dan leeft mijn ik, mijn ego niet meer, zegt Paulus ergens dan leeft Christus in mij. En zo is het dat wij het geloven: De Geest van liefde die Jezus vervulde diezelfde geest wil uw en mijn hart zo zuiver en sterk maken. Zoat wij meer en meer op Hem gaan lijken en gaan leven in liefde tot God en in liefde voor elkaar. Mocht die liefde toch meer en meer de ruimte krijgen. Dan vinden wij onszelf Dan vinden wij elkaar als gezin...en als gemeente. Nooit zullen wij elkaar afschrijven Maar blijven geloven en hopen dat God bij machte is mij en de ander tot zich te trekken mij en de ander bij elkaar te brengen. H Alles gaat voorbij, schrijft Paulus: Maar: de liefde zal nooit vergaan Profetieën zullen op een dag hebben afgedaan: nl. als ze in vervulling zijn gegaan en het rijk van God voorgoed gekomen is. Dan is het voorbij met profetie. En geloofskennis zal afgedaan hebben: Als Gods nieuwe wereld gekomen is zien we dat het allemaal waar is wat we nu nog geloven. Dan is alleen de liefde nog over. Daarom is de liefde de meeste: belangrijker dan geloof en hoop. Die zijn maar tijdelijk Dat vergeten wij telkens weer. Onze inzichten zijn niet voor de eeuwigheid bestemd Geen mens heeft de waarheid in pacht Paulus niet en Apollos evenmin. Het werk van Luther en Calvijn: kinderwerk En dat wisten ze zelf maar al te goed. Nu kijken we nog in een wazige spiegel. Wij blijven stamelen over God en het geloof. I Dat stemt ons bescheiden: de bijbelvertaling onze belijdenis, het liedboek, het avondmaal de invulling van de zondag en alle andere kwesties dat kan zoals wij het hebben; het kan ook anders. Bijna overal is het ook anders! En wat zou het ook?! Het gaat toch allemaal voorbij. Dat zijn geen heilige huisjes Het is voor tijdelijk, voor onderweg Bedoeld om ons te helpen de weg van de liefde te gaan. Zullen wij elkaar bestrijden in zaken die voorbij gaan? Laten we elkaar aanmoedigen in de liefde die blijft voor elkaar bidden elkaar dienen en helpen elkaar vergeven als het nodig is de ander uitnemender achten dan jezelf. Zalig de zachtmoedigen en barmhartigen Zalig de vredestichters Zalig wie om deze liefde lijden moeten verdragen Zalig u en jij en ik die het proberen zo uit de liefde te leven. Het is niet vergeefs. De liefde blijft. AMEN | ||
| terug | ||